เอาดอกไม้มาฝาก

ให้ใจ...ให้มิตร

ใ็ห้ชิด...ให้ปัก

ให้รัก...ให้อุ่น

ให้คุ้น...ให้ยิ้ม

สิ่งที่รัก...มักไม่รักตอบ

สิ่งที่มอบ...มักไม่หวน

สิ่งที่ชวน...มักไม่มา

สิ่งที่หา...มักไม่พบ

จบกัน... (แล้วจะเขียนทำไม)

สิ่งที่รัก...แล้วรักตอบ

สิ่งที่มอบ...แล้วกลับหวน

สิ่งที่ชวน...แล้วมา

สิ่งที่ค้นหา...แล้วพบ

คือ รักของพระองค์...เสมอ...นิรันดร์

ก็เพราะรัก...จึงมอบให้

ก็เพราะใคร...จึงให้กาย

ก็เพราะตาย...จึงได้รอด

ก็เพราะตลอด...เราเฉยชา

ก็เพราะทั้งหลายพระองค์จึงทรง...ยอมตายเพื่อเรา

ถึงเราจะ...ไม่รัก

ถึงเราจะ...ไม่ตอบ

ถึงเราจะ...ไม่ชอบ

ถึงเราจะ...เมินเฉย

แต่ความรักของพระองค์...ก็มาึถึงหัวใจของเรา

คำตอบของพระองค์...ก็มาถึงความสงสัยของเรา

ความห่วงใยของเพราะ...ก็มาถึงความเย็นชาของเรา

แล้ว...เมื่อไหร่เราจึงจะรู้ตัว