เขียนความคิด

ความฝัน  ความคิด...
๑ มีบ้านสักหลัง ไม่เอาหลังใหญ่ เพราะขี้เกียจทำความสะอาด
๒ ออกแบบบ้านเอง เอาแบบแปลก ๆ ไม่ต้องสนใจรูปทรง
๓ ทำบ้านเป็นแกลลอรี่ด้วย...เอาไว้เก็บสะสมภาพวาดและผลงานศิลเปรอะ
๔ ทำบ้านเป็นร้านขายของที่ระลึกด้วย จะได้ทำโปสการ์ดงัย ก็เอาภาพที่วาดนั้นแหละมาทำ
๕ ขายเสื้อยืดด้วย ออกแบบลายเอง ทำสกรีนเองด้วยถ้ามีแรงขยันพอ
๖ มีบ้านดินสักหนึ่งห้อง เป็นล๊อบบี้รับแขก และเป็นหน้าร้านด้วย ดูแนวดี
๗ ปลูกต้นไม้คลุมบ้านไปเลย...เอาต้นปี๊บนะ กิ่งมันเบาดี จะได้ไม่ทับหลังคาบ้าน แถมมีดอกด้วย
๘ เลี้ยงหมาไว้สักตัว...แก้เหงา หรือว่าไม่เอาดี เดี๋ยวไม่มีเวลาให้มัน เป็นภาระอีก ไปไหนมาไหนก็ลำบาก
๙ เอารูปที่ไปเที่ยวมา ใส่กรอบแต่งบ้านดีมั้ยน่า...แต่มันเยอะมาก กลัวว่าจะไม่มีที่แขวนอะดิ
๑๐ ทำเลบ้านละ..เอาใกล้ ๆ สถานที่ท่องเี่ที่ยวก็แล้วกัน...แต่ที่ดินคงแพงน่าดู
๑๑ สีบ้านละ...ถ้าเป็นสีเดียวก็ไม่อาร์ต ต้องสีละห้อง...เดี๋ยวคิดก่อนว่าห้องไหนจะทาสีอะไร
๑๒ ชื่อบ้านละ ร้านละ ...ต้องแนว ๆ เอาแบบที่คนได้ยินแล้วต้องถามว่ามันคืออะไร แล้วเราก็ต้องตอบว่า "ผมก็ไม่รู้เหมือนกันครับ" คงเท่ห์น่าดู
๑๓ เงินลงทุน กู้ยืมรัฐบาลดีป่าว...ตอนสมัยเรียนยังยืมได้เลย แล้วตอนนี้เค้าจะให้เรายืมป่าวน้า
๑๔ ขายกล้องถ่ายรูปและเลนส์ แต่คงได้ไม่เท่าไหร่

พอก่อนดีกว่า...คิดมากไปเดี๋ยวทำไม่ได้
ค่อย ๆ ขยับขยายไป
สักวันมันคงได้เอง...ว่าแต่คืนนี้เรานอนไหนดีละ
หาทีกางเต้นนอนดีกว่า
เก็บไปคิดในความฝันต่อ ท่าจะดี

นักเดินถอยหลัง...

ตอนแรกผมคิดว่าผมเป็นนักเดินทางตัวยง...
หลงเข้าใจผิดมานาน...
เพราะตอนนี้ผมอยากอยู่กับที่มากกว่า...
อยากทำอะไรตามฝันดูบ้าง...

จึงลองนั่งค้นความคิดดูว่า...
มีอะไรบ้างที่อยากทำ...แล้วยังไม่ได้ทำ
มันมีหลายอย่างเหลือเกิน...
มันทับซ้อนกันอยู่ กองพะเนินทับถมอยู่ในความคิด
แล้วจะเริ่มตรงไหนดี

วลีที่ว่า "จะเริ่มตรงไหนดี"
คงจะเหมาะกับคนที่เพิ่งเรียนจบมาใหม่ ๆ มากกว่า
สำหรับผม คนที่ผ่านโลกนี้พอสมควร...ไม่น่าคู่ควรกับคำถามนี้เลย
แต่ทำงัยได้ ก็ชีวิตมันเพิ่งจะได้หยุดนี่นา

จากชีวิตที่ผ่าน...มันดูเหมือนมีอิสรภาพ

แต่เป็นอิสภาพที่แปลก ๆ 

เป็นอิสรภาพที่ไม่มีเป้าหมายที่มั่นคง...ผมรู้สึกอย่างนั้น

หรือว่า "อิสระภาพไม่ต้องการเป้าหมาย"

ชีวิตที่ต้องก้าวไปในที่ต่าง ๆ

ต้องไปฝากท้องไว้กับร้านอาหารต่างเมือง

ต้องแบกของที่ระลึก ที่กลั้นใจซื้อมา 

เพื่อเป็นหลักฐานว่าได้เิดินทางมาถึงที่ที่นั้นแล้ว...

จะเอาไปอวดใคร ก็ยังไม่รู้

จะมีใครสนใจของที่เราซื้อมาสะสมไว้หรือป่าว

แต่ก็ยังเสียเงินซื้อ..

คิดไปคิดมา เสียเงินไปกับของที่ระลึก มากกว่าของกินเสียอีก

พอทบทวนได้สักพัก จึงคิดว่าชีวิตไม่เห็นจะมีอะไรดีขึ้นเลย

เหมือนกับว่า สองเท้าและหนึ่งใจของเรามันเดินไปข้างก็จริง

แต่ทำไมชีวิตจริงมันถึงรู้สึกว่า "กำลังเดินถอยหลัง" ซะงั้น

ถ้าผมหยุดเดิน...ชีวิตคงมีอะไรมากกว่านี้...

คิดดูก่อนดีกว่า แล้วค่อยเิิดินต่อ

Monte Faito หรือภูเขาฟาอีโต้ อยู่ที่์ Napoli...

ที่นี่ดูเหมือนว่าจะสูงที่สุดแล้ว...และสามารถมองเห็นเมือง Castellammare ได้ทั้งเมือง

มีกระเช้าสำหรับนักท่องเี่ที่ยวด้วย...ข้างบนมีที่พัก มีสนามกีฬา มีวัดสำหรับจาริกแสวงบุญอีก

เป็นที่ที่นักเรียนนักศึกษามาเดินป่ากัน...

ข้อมูลจาก http://en.wikipedia.org/wiki/Monte_Faito

Monte Faito seen from Naples at dawn.
Elevation	1,131 m (3,711 ft)
Location
Monte Faito Campania, Italy
Range	Monti Lattari
Coordinates	40°38′46″N 14°30′49″ECoordinates: 40°38′46″N 14°30′49″E

Monte Faito is a mountain in the Monti Lattari, a small chain in the Campanian Pre-Apennines, in the Sorrentine Peninsula, southern Italy. It has an elevation of 1,131 m.

It is mostly composed of limestone rocks, and has steep walls directly ending into the sea of the Gulf of Salerno. The name derives from the local dialect faggeto, referring to the great numbers of beeches in the mountain area.

Monte Faito can be reached through a cable car from Castellammare di Stabia. Other communes nearby include Vico Equense and Cava de' Tirreni.

ย้อนรำลึก..หนึ่งปีกับการเดินทาง ณ อิตาลี