ในสมัยคริสตกาล...บรรดาชาวยิวถือกฏหมายโมเสสอย่างเคร่งครัด...
ในกฏหมายนั้นมีบางข้อกล่าวถึง "ความเป็นมลทินจากการกิน"
มีอาหารบางประเภทที่ถูกห้ามไม่ให้ชาวยิวแตะต้อง....
แต่สำหรับพระเยซูเจ้า...พระองค์ทรงตรัสไว้ว่า...
"สิ่งที่ทำให้มนุษย์มีมลทิน...ไม่ได้อยู่ในสิ่งที่เข้าไปในปาก..แต่อยู่ในสิ่งที่ออกจากปากต่างหาก"...
พระองค์หมายถึงคำพูด คำพูดที่เพ้อเจอ โกหก สาปแช่ง ด่าทอ หลอกลวง
และมากไปกว่านั้นพระองค์หมายถึงสิ่งที่อยู่ภายในนั่นคือ "จิตใจ"
หากภายนอกดูสะอาด แต่ภายในสกปรก เปรอะเปื้อน
ความสะอาดเพียงภายนอก ก็ไร้ประโยชน์...
เพราะคุณค่าของความงามที่แท้จริงของมนุษย์อยู่ที่ "จิตใจงาม"
พระเยซูเจ้ายังเคยต่อว่าพวกฟารีสี
ที่พยายามทำัภายนอกให้สะอาดสะอ้านด้วยการแสร้งเป็นถือกฏหมายโมเสสอย่างเคร่งครัด
บังคับ จับผิดคนอื่น ที่ไม่ยอมถือกฎ...
พระองค์เปรียบเทียบพวกนี้กับการล้างถ้วยชาม...
ถ้าล้างแต่ภายนอก...และปล่อยให้ภายในสกปรก...
จะมีประโยชน์อะไรเล่า...ในเมื่อสารัตถะที่แท้จริงของการใช้ถ้วยชาม คือ "การใช้ภายในเพื่อใส่อาหาร"
มนุษย์ก็เช่นกัน...มีสารัตถะที่แท้จริงอยู่ที่ภายในจิตใจ...
เพราะฉะนั้นเราควรหมั่นชำระจิตใจให้สะอาดอยู่เสมอ...
เพื่อว่า...ทุกสิ่งที่ออกจากภายในของเราจะได้เกิดคุณค่าสำหรับคนอื่น...และสำหรับตนเอง...
"ขอให้คำพูดและการกระทำของข้าพเจ้า...มาจากการกำหนดของจิตใจที่สะอาดด้วยเทอญ"
