สิ่งที่ออกจากปาก...

ในสมัยคริสตกาล...บรรดาชาวยิวถือกฏหมายโมเสสอย่างเคร่งครัด...

ในกฏหมายนั้นมีบางข้อกล่าวถึง "ความเป็นมลทินจากการกิน"

มีอาหารบางประเภทที่ถูกห้ามไม่ให้ชาวยิวแตะต้อง....

แต่สำหรับพระเยซูเจ้า...พระองค์ทรงตรัสไว้ว่า...

"สิ่งที่ทำให้มนุษย์มีมลทิน...ไม่ได้อยู่ในสิ่งที่เข้าไปในปาก..แต่อยู่ในสิ่งที่ออกจากปากต่างหาก"...

พระองค์หมายถึงคำพูด คำพูดที่เพ้อเจอ โกหก สาปแช่ง ด่าทอ หลอกลวง

และมากไปกว่านั้นพระองค์หมายถึงสิ่งที่อยู่ภายในนั่นคือ "จิตใจ"

หากภายนอกดูสะอาด แต่ภายในสกปรก เปรอะเปื้อน

ความสะอาดเพียงภายนอก ก็ไร้ประโยชน์...

เพราะคุณค่าของความงามที่แท้จริงของมนุษย์อยู่ที่ "จิตใจงาม"

พระเยซูเจ้ายังเคยต่อว่าพวกฟารีสี

ที่พยายามทำัภายนอกให้สะอาดสะอ้านด้วยการแสร้งเป็นถือกฏหมายโมเสสอย่างเคร่งครัด

บังคับ จับผิดคนอื่น ที่ไม่ยอมถือกฎ...

พระองค์เปรียบเทียบพวกนี้กับการล้างถ้วยชาม...

ถ้าล้างแต่ภายนอก...และปล่อยให้ภายในสกปรก...

จะมีประโยชน์อะไรเล่า...ในเมื่อสารัตถะที่แท้จริงของการใช้ถ้วยชาม คือ "การใช้ภายในเพื่อใส่อาหาร"

มนุษย์ก็เช่นกัน...มีสารัตถะที่แท้จริงอยู่ที่ภายในจิตใจ...

เพราะฉะนั้นเราควรหมั่นชำระจิตใจให้สะอาดอยู่เสมอ...

เพื่อว่า...ทุกสิ่งที่ออกจากภายในของเราจะได้เกิดคุณค่าสำหรับคนอื่น...และสำหรับตนเอง...

"ขอให้คำพูดและการกระทำของข้าพเจ้า...มาจากการกำหนดของจิตใจที่สะอาดด้วยเทอญ"