"ลูกเสือเขาไม่ัจับมือขวา...ยื่นซ้ายมาจับมือกันมั่น"
ยังคงจำได้เสมอ เพลงลูกเสือที่ร้องตอนเป็นเด็ก ๆ
วิชาลูกเสือ มีไว้ทำไมกัน...
ยืนอาบแดดตลอดชั่วโมง...เดี๋ยวก็วิดพื้น...เดี๋ยวก็แทงปลาไหล...สารพัด
อาจารย์ก็ว่างจัด...เดินตรวจกวดขันกันนัก กับเรื่องการแต่งองค์ทรงเครื่อง...
ใครออกแบบมาก็ไม่รู้...อุปกรณ์เยอะเกิน...
เพื่อนผมบางคน...มันไม่คอยแต่งตัวได้สมบูรณ์แบบสักที...
ไม่ขาดอะไร ก็ต้องขาดอะไรสักอย่าง...
นั่นมันลูกเสือไทย...
ผมบรรยายเชิงบ่นนิดหน่อย...
ก่อนจะนำเข้าเรื่อง..."ลูกเสืออิตาเลียน"
ผมพักร้อนอยู่ที่ หมู่บ้าน Montecerignone ใกล้ ๆ กับ Rimini และ San Marino
อันที่จริงก็แทบจะไม่ได้พักเลย เพราะต้องเตรียมโน่นนี่ตลอด
โดยเฉพาะต้องเตรียมอาหารการกิน...กินอีกแล้ว..
อยู่มาวันหนึ่งก็มีลูกเสือกลุ่มหนึ่ง...ขอมาพักที่นี่ และมาอาสาทำกิจกรรมต่าง ๆ ในวัด...
ซึ่งที่นี่ก็รับลูกเสือเป็นประจำอยู่แล้ว...
แต่ไม่คิดว่าจะมาตอนที่เจ้าวัดไม่อยู่....
แฮ่ม.. ก็เหลือแต่เจ้าวัดจำเป็นอย่างผม...นี่แหละ..
พองานเข้า...แล้วตรูจะทำอย่างงัยดี...
อันนี้...ไม่เคยจริง ๆ
จะพาเขาร้องเพลงรอบกองไฟซะหน่อย ก็เกรงใจ...
กลัวไฟจะไหม้วัดเค้า...
พอพวกลูกเสือมาถึงจริง ๆ
ก็ตกใจนิดหน่อย...มีแต่เสือตัวใหญ่ ๆ
มีเสือตัวผู้อยู่ ๔ ตัว และตัวเมียอีก ๒ ตัว...
ก่อนอื่นก็ต้องจับแยกคอก เฮ้ย..แยกห้องซะก่อน
เพราะว่าแต่ละคนเป็นวัยรุ่นทั้งนั้น....
พอสอบถามประวัติก็รู้ว่าพวกเขามาจากเมือง Ravenna เมืองแห่งจิตกรรมโมเสกนี่เอง...
ทีนี้ก็คิดกันว่าจะทำอะไรดี...หนึ่งวันกับอีกหนึ่งคืน....
ก่อนอื่นก็ให้พักผ่อนกันก่อน...แล้วตอนเย็นค่อยพบกัน..
กิจกรรมแรกที่ทำ คือ ให้เล่นเกม Sudoku เกมโปรดของผม...แต่ไม่รู้ว่าพวกเค้าจะโปรดหรือป่าว...
ทำไปทำมา...มันก็ยากเกินไป...ผมเองทำไม่ได้เลย..แต่น้อง ๆ ลูกเสือทำได้อยู่สองสามคน...
เก่งจังโว้ย...ด่านแรกผ่านไป...
ต่อมาก็ให้อ่านประวัติท่านบุญราศีดอเมนิโก...แล้วก็ผลัดกันตอบคำถาม อันนี้สนุกดี
ไม่ใช่อะไรหรอก...
ตอนที่เค้าอ่าน ผมก็ไม่รู้เรื่อง.
ตอนที่เค้าถาม ผมก็ไม่รู้เรื่อง
และตอนที่เค้าตอบคำถาม ผมก็ยังไม่รู้เรื่อง...
แต่ผมต้องให้คะแนน...
ก็คอยถามว่า "เป็นงัย...ถูกไหม????"
เค้าก็คงงง ๆ เป็นกรรมการยังงัยกัน...มิรู้เรื่องเอาซะเลย....
เสร็จแล้วก็พาเค้าไปสวดภาวนาในวัด...
อันนี้ดูเหมือนเรือหน่อย (เข้าท่า)
ดูดีมีสาระ...ให้เด็กได้ใกล้ชิดพระบ้าง...
เสร็จแล้วเราก็พากันทำความสะิอาดบ้าน...
และทำกับข้าวทานกัน...
วันนี้เราทำหลายอย่างนะ...กินกันเจ็ดคน กลัวไม่อิ่ม..
เมนู ก็มี...สลัด โปชุตโต้ เมโลเน่ สปาเก็ตตี้ ทูน่า โฟมาโจ่ ฯลฯ...
พอได้เวลาทานนะครับ...
ลูกเสือกลายเป็นเสือหิว...
เค้าบอกว่าอยู่ค่ายมาสองอาทิตย์ ไม่เคยเจออาหารแบบนี้มาก่อน...
เลยซัดกันซะ....
พอวันต่อมา...ผมสั่งลูกเสือ...(ไม่ได้ขอร้องนะ แต่สั่ง)
ไปร่วมมิสซากับผมที่หมู่บ้าน...เราต้องเดินลงเขาไปอีกนิดหน่อย...
น้อง ๆ ก็อาสาเล่นกีตาร์และร้องเพลงในมิสซาด้วย...
ชาวบ้านชอบกันใหญ่เลย...
ทำให้มิสซาเช้าวันนั้น มีสีสรรขึ้นเยอะเลย...
แถมน้อง ๆ ยังเอาใจผม โดยการเล่นเพลงโปรดผมด้วยนะ
Resta qui con noi ก็ผมพอจะร้องได้บ้างอะนะ....
น้อง ๆ ทุกคนนิสัยดีมาก...
เวลาที่เค้าจะทำอะไร...เค้าต้องขออนุญาต ต้องพูด ต้องอะไร...ก่อน
แบบที่ควรทำ...แบบว่ามีมารยาทมาก...
เห็นว่าม๊ก ๆ เพราะไม่อาบน้ำ...แต่ว่าน้ำใจดีเหมือนกันนะ....
ประสบการณ์นี้จะไม่ลืมเลย...
ที่ได้อบรมลูกเสืออิตาเลียน....ทั้ง ๆ ที่ภาษาก็งั้น ๆ
อาศัยจิตตารมณ์พ่อบอสโก....
คือ อยู่กับเค้า...และเป็นเพื่อนเค้า...
แค่นี้เราก็อยู่กันอย่างราบรื่นแล้วละ.....
