ตอนแรกเลย...ว่าจะลงแค่รูป
พอตอนหลัง...คิดว่าน่าจะเขียนอะไรสักหน่อย เพราะไม่อยากจะปล่อยเลยผ่านไป
ช่วงเปิดเทอมได้มีโอกาสไปเที่ยวเมืองมิลาน ซึ่งอยู่ทางตอนเหนือของอิตาลี
อันที่จริงไม่ใช่การไปเี่ที่ยว...แต่เป็นการเิดินทาง...เพื่อไปร่วมงาน ครบรอบ ๗ ปี แห่งศีลสมรสของหญิงไทยกับชายอิตาเลียน
โอกาสนี้ได้เดินทางไปพร้อมกับพระคุณเจ้าสิริพงษ์ จรัสศรี ด้วย
ท้าวความเมื่อเจ็ดปีที่แล้ว
ตอนนั้นพระคุณเจ้ายังคงเป็นพระสงฆ์อยู่..กำลังศึกษาที่กรุงโรม
ท่านได้มาร่วมงานแต่งงานที่นี่...
ผ่านมาเจ็ดปี..ท่านได้มาที่นี่อีกครั้งหนึ่ง..แต่มาในฐานะพระสังฆราช
คนที่นี่ดีใจและตื่นเ้ต้นกันพอสมควร...
ถึงขนาดมีนักข่าวท้องถิ่นมาขอสัมภาษณ์พระคุณเจ้า
เมื่อมาถึงมิลาน..ก็เย็นมากแล้ว..เราต้องนั่งรถไฟต่อไปอีกประมาณชั่วโมงหนึ่ง..เลยยังไม่ได้เห็นอะไรเลย..
เพราะต้องต่อรถอย่างรวดเร็ว..
เมื่อไปถึงซานจอร์โจ...(นักบุญยอช)..เจ้าภาพก็พาเราไปทานอาหาร...
วันนั้นอิ่มมาก..เพราะเจ้าภาพเลี้ยงเต็มที่่
หลังจากนั้นก็เข้าพัก ณ โรงแรมเล็ก ๆ แห่งหนึ่งใกล้วัดในหมู่บ้าน...
มิสซาวันนี้เป็นวันอาทิตย์...และเป็นมิสซาโมทนาคุณพระเจ้าสำหรับชีวิตสมรสเจ็ดปี
เราเริ่มมิสซากันอย่างเรียบง่าย..สบาย ๆ โดยได้รับการต้อนรับอย่างอบอุ่นของพ่อเจ้าัวัด
หลังทานข้าวก็ชักภาพกันนิดหน่อย...
แต่ก็ไม่ได้ไปเพราะสลบไสลบนเตียงนอน ตื่นมาอีกทีก็ได้เวลาอาหารเย็นแล้ว
เช้าของอีกวันเป็นวันที่ต้องเดินทางกลับ
เราไปทำมิสซาที่บ้านพักคนชรา
โดยการนำของพ่อเจ้าวัดองค์เดิม...
หลังมิสซายายๆ ปู่ ๆ ดีใจกันมาก ทักทายจับมือพระสังฆราชกันใหญ่
เจ้าวัดให้ของขวัญเราคนละชิ้น เป็นรูปนักบุญยอช
ถ่ายรูปจนสะใจ...(อีกแล้ว)
แล้วก็ย้ายทัพมาเยี่ยมบ้านคณะกาปูชิน...
พวกเราเิดินชมสถานที่
ภายในบริเวณวัด..
ก็ไม่พลาดที่จะถ่ายภาพศิลปะงาม ๆ มาฝาก
วัดนี้เป็นวัดเก่าแก่ เรียบง่าย
แต่ด้านล่างพระแ่ท่น มีพระศพของท่านนักบุญ กับเพื่อนร่วมงานอีกสองท่าน
เสร็จแล้วเราก็มาที่สถานนีขนส่งเมืิิองมิลาน
เพื่อเตรียมตัวเดินทางกลับ...
รถไฟเกิดความขัดข้อง...
ต้องจอดพัีกเป็นชั่วโมง..ๆ
แล้วใครจะรับผิดชอบกับเวลาที่เสียไป...
ส่วนเวลาของผมไม่ต้องห่วง...
เพราะมีคนรับผิดชอบไปแล้ว...
คือ ก๊วยเจ๋งกับแม่นางอึ้งย้ง....หนังซีรีย์ที่ผมแบกมากับคอมพิวเตอร์
ดีที่ในรถไฟมีปลั๊กเสียบ...ไม่งั้นคงแย่.....
