Edit title Here

ยินดีต้อนรับทุกท่านเข้าสู่
นักคิดร้อยคำ นักธรรมร้อยใจ
วันนี้มีอะไรใหม่ ๆ เสมอในชีวิต
อย่างน้อยก็มีความรักของพระเจ้า
เป็นความรัก...ที่ไม่ยอมเปลี่ยนแปลง...
และอยู่กับเราเสมอ...แม้เราจะไม่ค่อยใส่ใจก็ตาม
Enter
BLOGGER TEMPLATES AND TWITTER BACKGROUNDS

วันอาทิตย์ที่ 11 กันยายน พ.ศ. 2554

นิทรรศการภาพเขียน ณ ม.ราชภัฎฯ สกลฯ

ใครว่าอยู่เมืองไทยแล้วหาที่เสพศิลป์ไม่ได้...
เมื่อเร็ว ๆ นี้ ที่ม.ราชภัฎ สกลนคร มีการจัดแสดงภาพเขียนและภาพถ่าย
รวมศิลปินมาถึง สามประเทศด้วยกันคือ ไทย ลาว และเวียดนาม
ถือว่าเป็นโอกาสดีที่ได้ไปชม

พอดีว่าผมเอารูปไปเข้ากรอบ ที่ร้านกรอบรุปแห่งหนึ่งในตัวเมืองสกลนคร
เจ้าของร้านเป็นคนรักศิลปะ และวาดภาพขาย
เขาได้รับเชิญให้นำภาพไปแสดงที่นั่นด้วย
เขาจึงแนะนะให้ผมไปดู

โอกาสนี้เลยชวนน้อง ๆ ที่สนใจวาดภาพไปชมงาน
งานนั้นไ่ม่ใหญ่มากนัก
มีผลงานแสดงไม่มาก แ่ต่ก็มากด้วยคุณค่า

ช่วงที่ผมและน้องไปถึงนั้น
ภายในห้องประชุมกำลังมีการบรรยายของอาจารย์จากเมืองลาว
อาจารย์นำภาพถ่ายจำนวนหนึ่งมาแสดงในงานนี้ด้วย
ผมประทับใจคำบรรยายของอาจารย์ท่านนั้นว่า

"ผมไม่ได้เรียนรู้เรื่องแสง เรื่องสี หรือศาสตร์ใด ๆ ในการถ่ายรูป
ผมรู้เพียงว่ารูปที่ถ่ายออกมา มันดูสวย
และผมพอใจในภาพนั้น ๆ ผมก็แสดงมันออก
ถ่ายเก็บไว้เรื่อย ๆ..."

อะไรประมาณนี้
ท่านอาจารย์ไม่ได้เรียนมา แต่ได้สำผัสความงามของศิลปะด้วยใจ
ใช้อารมณ์ศิลป์ของท่านเอง เป็นเครื่องตัดสินว่า...."มันสวย"
และมันก็สวยจริง ๆ
แต่ละภาพของท่านดูแล้วสื่อได้ถึงอารมณ์ของคนถ่าย....

ผมคิดว่า..คนเราไม่จำเป็นต้องเรียนรู้เรื่องศิลปะตามโอกาสอย่างเป็นทางการ
แต่ศิลปะอยู่ในชีวิตและจิตวิญญาณ
มันพร้อมจะได้รับการปลุกให้ตื่นขึ้น
มันพร้อมที่จะได้รับการฝึกปรือ.....

"พรสวรรค์นั้น ฉันมีไม่มาก...
พรแสวงก็ลำบาก...จะฝึกฝน
แต่ไม่เคย จะละความอดทน
ฝึกวาดจน...คิดว่าสวย ก็สุขใจ..."












-->
เนื้อหาและรูปภาพในบล็อกนี้ แม้จะไม่ใช่มืออาชีพ..แต่ถ้าจะนำไปใช้ในการอื่น ขอให้แจ้งเจ้าของบล็อกนิดนึงนะครับ
สงวนลิกขสิทธิ์ตามพ.ร.บ. ครับ...