เหตุการณ์ที่อยากจะเล่าในวันนี้คือ การวิ่งมาราธอน
ที่โรมจะจัดการวิ่งนี้ทุกปี...ปีที่แล้วพลาด ไม่ได้ไปดู
ปีนี้เลยไปนั่งริมถนน จ่อเลนส์ระยะเห็นสิว...
ถ่ายภาพมันส์มาก...
การวิ่งเริ่มต้นที่โคโลเซียม และจบที่เดิม...วิ่งรอบเมืองนั่นเอง...
เก็บภาพบรรยากาศมาฝากนะครับ...
และคิดว่า ถ้าผมสุขภาพดีสักนิด ปีหน้าว่าจะลงแข่งนะ..แค่ ๔๒ กิโลเมตรเอง..ชิวๆ
นี่คือกลุ่มแรก ๆ ครับ...พวกนี้มาล่ารางวัลอย่างเดียว...มืออาชีพทั้งนั้น
บางคนก็แต่งตัวแปลก ๆ เรียกร้องให้น่าสนใจ
หนุ่มคนนี้หยุดวิ่งมาเล่นกล้องซะงั้น
เจ๊คนนี้ ใจสู้ครับ...เห็นมั้ยครับ...มันน่าลงแข่งมั้ยละ..อย่างนี้ก็คงจะชนะเจ๊คนนี้แน่ ๆ
ประทับพ่อคนนี้มาก....พาลูกพิการมาวิ่งด้วย....ทำให้คิดถึงเรื่องราวของคลิปในยูทูบนะ...ซื้งดี..
สรุปง่าย ๆ ขนาดหมามันยังมาวิ่ง.....แล้วเรามัวทำอะไรอยู่ ลุกขึ้นมาออกกำลังกายกันหน่อยดีมั้ย?
เด็ก ๆ ก็อยากมีส่วนร่วม...ร่วมแจกเครื่องดื่มให้นักวิ่ง...แล้วก็นับแก้วด้วย ว่าตนทำได้เท่าไหร่...ฮ่าๆๆ น่ารักดีครับ
นี่คือจุดเริ่มต้น และจุดจบ....เหมือนชีวิตเราเลยนะ....มาอย่างงัย ก็ไปอย่างนั้น
เห็นเหรียญแล้วอยากได้มาก....นี่เป็นแรงจูงใจอย่างหนึ่งที่อยากให้ผมมาสมัครวิ่งในปีหน้า..อย่างน้อยก็มีประวัติว่าได้วิ่งมาราธอนในโรม....เพราะว่ามีคนต่างชาติมาวิ่งเยอะมาก..เค้าเสียตังค์บินมาวิ่งนะ...เราเองอยู่นี่ซะเปล่า???? ไ่ม่อยากพลาดโอกาส
วิ่งเสร็จตะคริวกิน....ทรมานมั่ก ๆ
นี่เป็นเวทีแสดงของคนปัญญาอ่อน...เค้าเต้นให้คนปัญญาดีดู.....คนปัญญาดี ยังไม่มีปัญญาเต้นเลย....ฮ่าๆๆ งั้นเรามาทำอะไรให้มีสาระ้บ้างดีกว่านะ...เดี๋ยวจะอายคนที่เค้าอ่อนแอกว่าเรานะ..
การวิ่งที่โรมนี้ มีมาห้าสิบปีแล้ว.....น่าสนใจนะครับ
นี่คือนักวิ่งจากญี่ปุ่นครับ....บินมาวิ่งโดยเฉพาะเลย....
ไปก่อนนะครับ...เดี๋ยวจะหาภาพเหตุการณ์อย่างอื่นมาแ่บ่งปันกันในรอบต่อไป
บาย...
