ย้อนรอยงานศิลป์...สมัยเด็ก ๆ
ครูคนหนึ่ง เห็นแววว่า ผมพอจะวาดภาพได้บ้าง
เลยจับเด็กบ้านนอกคอกนาคนนี้ มาล้างน้ำซะใหม่
ตอนนั้นผมเรียนอยู่ชั้น ป. ๕ ร.ร. นาโพธิ์ เป็นโรงเรียนรัฐบาลประจำหมู่บ้านดีดีนี่เอง
ผมรู้สึกรักโรงเรียนนี้มาก
เป็นโรงเรียนของหมู่บ้าน ที่มีความผูกพันกัน ทั้ง วัด ชุมชน และโรงเรียน
ผมจำไม่ได้แล้วว่า "วันปฐมศึกษาแห่งชาติ" ตรงกับวันที่เท่าไหร่
แต่ผมจำได้ว่า เป็นเดือนพฤศจิกายนของทุกปี
ในวันนั้นทางโรงเรียนจะคัดเลือกเด็กนักเรียน เพื่อเข้าประกวดหรือแข่งขันทักษะด้านวิชาการในระดับอำเภอ
เพื่อหาตัวแทนเ้ข้าแข่งขันระดับจังหวัด และระดับเขต
ผมเริ่มเข้าสู่วงการ "เดอะสตาร์ ค้นคว้าดาว แห่งปฐมวัย"
คุณครูคนนี้ คัดเลือกผมและเพื่อนอีกสองคน
คือ ด.ช. สมัย และ ด.ช. อภิชาติ
พวกเราลงมือฝึกซ้อมการวาดภาพ...
ครูให้พวกเราใช้สีไม้ เพราะมันง่ายสำหรับวัยเด็ก...
ภาพที่ผมวาด เป็นดวงอาทิตย์ดวงโต ๆ สีเหลือง ๆ ส้ม ๆ เป็นฉากหลัง
มีกิ่งไม้ ใบไม้ และดอกไม้สีต่าง ๆ เป็นฉากหน้า
ครูสอนให้ผมรู้จักใช้แสงเงา เล่นสี และตัดขอบ
สอนวิธีระบายสี
จากนั้นผมก็ไม่ทราบว่า คุณครูไมสืบมาจากไหน
ว่าหัวข้อของการวาดภาพคืออะไร
ที่รู้คือ คุณครูให้เราฝึกวาดรูปตามหัวข้อนั้น
ผมเข้าแข่งขันสองปีซ้อน
ระดับชั้น ป.๕ หัวข้อ "บ้านในฝันของฉัน"
ระดับชั้น ป.๖ หัวข้อ "โลกอนาคต"
ที่สุดพวกเราก็ได้เป็นตัวแทนเข้าแข่งขัน...
วิธีการแข่งขันคือ คณะกรรมการจะให้เราเตรียมอุปกรณ์ไปเอง
และให้นั่งวาดในห้องรวม ตัวแทนจากโรงเรียนต่าง ๆ น่ากลัวทั้งนั้น
พอได้หัวข้อมา...ซึ่งตรงกับที่ฝึกมาเลย
ขอบอกว่า ถ้าไม่ได้รับการฝึกวาดมาก่อนตามหัวข้อนั้น
ผมจะไม่มีวันคิดออกเลยว่า ผมจะวาดออกมาอย่างไร
เพราะตอนนั้นจิตนาการยังไม่บรรเจิด ยังวาดตามที่ครูสอนมา
ผมไม่อยากบอกว่า ผมได้รับรางวัลชนะเลิศทั้งสองปี
ได้รับโล่เกียรติยศ ได้รับประกาศณียบัตร
เป็นความภูมิใจเล็ก ๆ ที่เป็นแรงผลักดันให้ผมรักและอยากพัฒนาศิลปะในตัวผมให้มากยิ่งขึ้น
ผมไม่รู้ว่ารูปทีีผมวาดตอนนี้อยู่ที่ไหนแล้ว..
ทั้งรูปที่ผมฝึกวาด และรูปที่วาดเข้าประกวด
ผมอยากได้มันมาครอบครองเอามาก ๆ มันไม่มีค่าหรับคนอื่น แต่มันมีค่าสำหรับผมมาก
ที่สุดผมอยากของคุณครูศิลปะของผมคนนี้
คุณครูชัยสวัสดิ์ ศรีวรกุล
ท่านเป็นคนท่าแร่ เป็นครูสอนหนังสือและยังรับวาดภาพและเขียนตัวหนังสืออยู่
ขอบคุณคุณครูจริง ๆ ที่ทำให้ชีวิตผมมีศิลปะไว้ประดับชีวิต...จนถึงทุกวันนี้
