เมื่ออาทิตย์ที่ผ่านมา...
มีอะไรแปลก ๆ เกิดขึ้นกับชีวิตมากมายเหลือเกิน
จนแทบจะตั้งหลักรับเรื่องราวเหล่านั้นไม่ทัน
หนึ่งในเรื่องแปลก ๆ นี้ ...ทีีผมภูมิใจนำเสนอ
คือเรื่องกินครับ เรื่องปากเรื่องท้องนั้น สำคัญนัก
อาทิตย์ที่ผ่าน มีคนเชิญไปกินข้าวที่บ้าน..
เค้าเชิญนะครับ...ไม่ได้เรียกขอ...(แฮ่ม...สำคัญตัวเองนิสนึง)
ครอบครัวแรกเป็นครอบครัวพ่อแม่ลูก
ครอบครัวนี้น่ารักน่ามากลูกสาวชื่อลูเชีย
ครอบครัวที่สองคือครอบครัวของมาริสานั่นเอง
คนที่ไปรับผมที่สถานีรถไฟ
ครอบนี้นี้ก็ดูอบอุ่นมีลูกชายคนหนึ่งชื่อโลเรนโซ่
ในบ้านมีแมีของมาริสด้วย และมีพี่ชายของมาริสาที่เป็นโรคดาวซินโดม
แต่ก็น่ารัก เค้าดูรักกันมาก รวมทั้งสามีของมาริสาก็ด้วย
ท่าทางจะยินดีที่มาริสารับแม่และพี่ชายมาอยู่ด้วย
ครอบครัวที่สามเป็นสองตายายชื่อ วินม่า กับ กราสเซียโน่
สองตายายนี้น่ารักมาก คุยเ่ก่ง ทำอาหารก้ออร่อยดี
แต่เค้าอยู่กันสองตายาย
สังคมในอิตาลีมักเป็นอย่างนี้เสมอ
เมื่อชีวิตแก่ตัวลงก็ต้องอยู่ลำพัง
ชีวิตคนแ่ก่ที่อิตาเลียนนั้น น่าสงสาร
เพราะเมื่อลูกแต่งงานไป ก็จะแยกบ้านอยู่
ทิ้งให้พ่อแม่อยู่ลำพัง...มันเป็นวัฎจักร (มีคนเค้าใช้คำนี้)
เพราะเมื่อตอนเค้ายังหนุ่ม ๆ เค้าก็ทำอย่างนี้ก็พ่อแม่เหมือนกัน...
ช่างเถอะครับ...เข้าเรื่องการกินดีกว่า
ผมได้ชิมการทำอาหารแบบพื้นเมือง
อาหารที่ทำเองที่บ้าน ก็น่ากินไปอีกแบบ
พิซซ่าทำเองที่บ้าน
ขนมปังพื้นเมือง และอื่น ๆ อีกมาก
ที่ประทับใจคือ...เมื่อเข้าไปในบ้านของเขา
ทุกบ้านเลย จะตกแต่งแบบน่าอยู่มาก
ภายนอกดูธรรมดา เพราะมันต้องสมผัสแดด หิมะ
เขาเลยไม่สนใจนัก
แต่ภายในจะดูสะอาดตาและน่าอยู่มาก...
เป็นพระคุณพระพรของพระมากทีทำให้ผมได้มาพักผ่อนและใช้ชีวิตที่นี่
ขอขอบคุณท่านบุญราศีโดเมนิโกด้วย...
วันนี้เลยเก็บภาพ Santuario มาฝาก......ลองดูกัน
วันจันทร์ที่ 9 สิงหาคม พ.ศ. 2553
ชีวิตเล็ก ๆ บนภูเขา
นี่แหละครับเป็นที่ที่ผมอยู่...
อยู่คนเดียวด้วยละ
เพราะเป็นวัดที่อยู่บนเนินเขา...แบบเดี่ยว ๆ
มีเพียงศรัทธาต่อพระเจ้าและต่อท่านบุญราศีเท่านั้น...
ที่ยังอบอวลฟุ้งกระจายอยู่ทั่วบริเวณ..
ที่นี่ มีผู้แสวงบุญมาแวะมาเยี่ยมเยี่ยนเสมอ
เขาเล่าให้ฟังว่า...คำวิงวอนของท่านบุญราศีนี้ "ศักดิ์สิทธิ์" ยิ่งนัก...
เนื้อหาและรูปภาพในบล็อกนี้ แม้จะไม่ใช่มืออาชีพ..แต่ถ้าจะนำไปใช้ในการอื่น ขอให้แจ้งเจ้าของบล็อกนิดนึงนะครับ
สงวนลิกขสิทธิ์ตามพ.ร.บ. ครับ...