ท่ามกลางความยากลำบากต่างๆ ของคนที่กำลังเรียนหนังสือ
มีช่วงเวลาหนึ่งที่ทำให้นักเรียนเครียด นั่นคือ "ช่วงสอบ"
นักเรียนหอเปโตรก็คงเหมือนกัน
แต่ละคนดีเงียบขรึมกว่าปกติ
บรรยากาศแบบนี้ทำให้นึกถึง เมื่อครั้งทีผมเรียนที่แสงธรรม...
เมื่อ "การสอบ" เวียนมาถึงเมื่อไหร่
ชาวแสงธรรมก็จะตั้งอกตั้งใจอ่านหนังเป็นพิเศษ..
จนพ่อวิญญาณรักษ์บางคน แอบแซวเล็ก ๆ ว่า
ถ้าหากสามเณรขยันเรียนอย่างนี้ทุกวัน...
คงเป็นเรื่องน่ายินดีของพระศาสนจักร...
นั่นสิครับ...จะน่ายินดีขนาดไหน
หากบุคลากรของพระศาสนจักรตั้งใจทำหน้าที่ของตนอย่างดี
เพื่อเห็นแก่ประโยชน์ส่วนรวมในอนาคต
แม้ว่าช่วงนี้พวกเรายังคงอ่านหนังสือเตรียมสอบกัน
แต่ก็มีโอกาสพิเศษ ให้พวกเราได้ร่วมยินดี เฮฮาปาตี้กันบ้าง
นั่นคือ "งานฉลอง ๕๐ ปี การบวชเป็นพระสงฆ์"
ของคุณพ่อวิญญาณรักษ์ประจำหอพัก...
งานนี้เราจัดขึ้นในเย็นของวันเสาร์ที่ ๒๙ มกราคม
เริ่มต้นด้วยมิสซา และต่อด้วยอาหารเย็น...
มีแขกรื่อมากันพอสมควร...ที่สำคัญเจ้ากระทรวงโปรปากันดาฟีเด ก็มาด้วย
นั่นคือ พระคาร์ดินัล ดิแอส..........
ท่านมากับเลขาคนใหม่ของกระทรวง เลขาคน เป็นสังฆราชชาวจีน
พระสันตะปาปาเพิ่งจะแต่งตั้งเมื่อไม่นานนี้เอง....
บรรยากาศทั่ว ๆ ก็สนุกสานดี แต่คงไม่เท่างานเลี้ยงที่บ้านเราหรอก...
คงเทียบไม่ได้กับงานของพี่ไทยเรา...
คนไทยเราัรักสนุก...อะไร ๆ ก็ต้องฉลองกันให้ยิ่งใหญ่...สมกับหน้าตา
แต่ที่นี่ทุกอย่างดำเนินไปอย่างเรียบ ๆ
มีการร้องเพลงของกลุ่มประเทศจีน อินโดเนเซีย อัฟริกัน และกลุ่มพนักงาน....
เป็นบรรยากาศแบบครอบครัว..
คุณพ่อ ซิลเวสเตอร์ ปาจัก ผู้ฉลอง ๕๐ ปีในวันนี้
ได้กล่าวกับพวกเราว่า
"การที่พระสงฆ์คนหนึ่ง จะมีโอกาสฉลอง ๕๐ ปีของการบวชนั้นไม่ใช่เรื่องง่าย
แต่ก็ไม่ใช่เรื่องที่เป็นไปไม่ได้...และก็อยากจะมอบการฉลองในพระพรของพระนี้
ให้เป็นความหวังของพระสงฆ์ทุกคน.."
แม้จะอายุปูนนี้แล้ว..ก็ยังแข็งแรงและทำงานได้อย่างกระฉับกระเฉง...
ถ้าเป็นคุณพ่อแถวบ้านเรา...กว่าจะฉลอง ๕๐ ปีได้...
จะคงจะงอม.......จนแทบจะเิดินไม่ไหว........
ปีนี้อัครสังฆมณฑลท่าแร่ฯ ก็มีโอกาสได้จัดงานฉลอง ๕๐ ปี
ให้กับคุณพ่อเสงี่ยม ศรีวรกุลด้วย...........
นับว่าเป็นพระพรของพระเจ้า ที่มอบให้เป็นของขวัญ
แด่คุณพ่อเอง..และแด่สังฆมณฑลด้วย.....
